چرا هادی خانیکی

در روز دوم خرداد قرار داریم؛ پدیده ای با جوهره نوگرایی در بستر تحولات پویا که بر محور «گفتمان تمدن ها» شکل گرفت.
گفتمانی فرهنگی با حفظ ارزش های دینی مبتنی بر روابط بین انسان ها در جامعه جهانی که منظور از آن برقراری تفاهم برای آینده ای روشن و قانونمند بود.
گفتمان دوم خرداد هر چند با سایر گفتمان های رایج در ۲ دهه قبل از خود متفاوت بود اما نقطه گسست در تاریخ انقلاب اسلامی ایران به شمار نمی آید بلکه نسل جدید را با نسل اول انقلاب پیوند فکری، سیاسی و اجتماعی داد.
مردادماه سال ۱۳۷۹ فرصتی شد تا از محضر دکتر هادی خانیکی بهره ببرم.
او معتقد بود و قطعا هست که ؛ «درک و فهم نقادانه اندیشه های رهگشا؛ راه تازه و موفق توسعه فرهنگی و سیاسی و به تبع آن توسعه همه جانبه ماست. برای همین باید به اندیشه ها به جدّ قدر نهاد و نقد آنها را نیز مغتنم شمرد.»
اینک و ۲۵ سال پس از آن که توفیق دیدار وی را داشتم ؛ اطلاع حاصل شد جمعی از دوستان گنابادی قصد برگزاری نکوداشت دکتر هادی خانیکی دارند ؛ این اقدام را می ستایم و به دکتر خانیکی افتخار براکوه ادای احترام می کنم.
او به ما و جامعه ما ؛ درک و فهم نقّادانه آموخت و این بهترین هدیه و آورده ایست که باید به آن مفتخر بود چرا که ضرورت جامعه ماست.

محمد دهقان