تکریم چهره‌های ملی، نه فقط احترام به گذشته؛ سرمایه‌گذاری برای آینده است

هادی خانیکی؛ نشان تعامل در سپهر اندیشه ایرانی و یکی از چهره‌های برجسته علوم انسانی در ایران معاصر است. او در روزگار شکاف‌ها و تلخی‌ها، دل در گرو گفت‌وگو و تفاهم نهاده و کوشیده با کلمه، زخم‌های را مرهم باشد.

فرزند اندیشه‌ورز گناباد، از تریبون دانشگاه تا صفحه روزنامه، از اتاق فکر تا میدان گفت‌وگو، همواره پرچمدار عقلانیت، اخلاق و انسان‌مداری بوده است. برای او، گفت‌وگو نه شعار، که شیوه‌ای از زیستن است. پاسداشت او، پاسداشت خرد و مدارا و امید است.

اما این تکریم فقط تجلیل از یک فرد نیست؛ این نکوداشت، به‌معنای تقویت سرمایه اجتماعی، اعتماد عمومی، و ساختن هویت جمعی گناباد است.

هر شهری با مفاخر خود شناخته می‌شود، گناباد نیز با فرزندان فرهیخته‌اش با علما و اندیشمندانش، در حافظه ملی ماندگار خواهد شد. خانیکی نیز سرمایه‌ای است که با اصالت و نجابت گنابادی، تصویری روشن از این خطه در ذهن ایرانیان ساخته است.
اندیشه‌اش راهگشا و نامش ماندگار باد.

رسول نصیرزاده